ریاست طلبی در ورزش

چرا همه دوست دارند رییس شوند و برای دست یابی به این جایگاه از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنند؟این سئوالی  است که بار ها وبارها در ذهنمان تکرار میشود 

البته آسیب شناسی واقعی این امر نیاز به مطالعاتی عمیق دارد. اما به نظر می رسد برخی از عوامل در اپیدمی شدن آن به شکل یک آفت، نقش

مهمتری دارند. عامل اول می تواند ویژگی های فرهنگی باشد که از خانواده، دوستان، فامیل و جامعه شروع می شود. خانواده هایی که از مبصر شدن، مسئولیت

 داشتن فرزندان خود حتی اگر شرایط لازم را نداشته باشند استقبال  میکنندبه حس ریاست طلبی به هر قیمتی، خواسته یا ناخواسته دامن 

می زنند. این اتفاق زمانی آفت زا تر می شود که همین دوستان، فامیل و آشنایان این شرایط را فرصتی برای خود در جهت استفادهای شخصی  بدانند ا 

---

---

 علت دیگر برگرفته از بافت تربیتی و نیازهای هر فرد برای دست یابی به مسولیت های بالاتر است. این نیازها طبق هرم نیازهای "مازلو" از پایین ترین سطح یعنی نیازهای اولیه فیزیولوژیک(مثل خواب، خوراک و جنسی) شروع می شود و به ترتیب به سطوح بالاتر نیازهای ایمنی(مثل ایمنی شغلی، مسکن و جانی)، اجتماعی(مثل شهرت، اعتبار و تایید دیگران)، عزت نفس و خودشکوفایی می رسد. هرچند که هر یک از این نیازهای در جایگاه خود مهم وضروری می باشند اما اگر نیازهای سه سطح اولیه به عنوان اولویت کسب ریاست قرار گیرد، احتمال آفت زا بودن آن افزایش می یابد.

وقتی شخصی را بدون داشتن شرایط وظرفیت های لازم برای تصدی منصبی انتخاب میکنند طبیعی است که رییس بی هویت، باز از دست دادن پست خود، جایگاه های اجتماعی خود را هم از دست بدهد 

. برخی از مدیران برای از دست دادن امتیازاتی چون شهرت، اعتبار، حقوق و تایید شدن توسط دیگران با از دست دادن منصب، نگرانند. و چون نیاز آنها در مراتب پایین بوده است برای حفظ صندلی ریاست یا کسب آن حاضرند هر کاری را انجام دهند. در این شرایط ریاست طلببی باجنبه های آفت گونه خود و بروز می یابد. 

عامل بسیار مهمی دیکرنبود نظام دقیق و مناسبی درانتخاب افراد حهت تصدی مناصب مهم ورزشی است. این باعث شده است که هرکسی خود را برای بسیاری از مناصب ورزشی حایز شرایط بداند. در موارد متعددی وقتی از کسی پرسیده می شود که چطور فکر می کنید که حایز شرایط این مسولیت باشید؟ پاسخ می دهد که من حتما از نفر قبلی بهتر خواهم بود! که البته این تفکر به عواملی که در بالا ذکر گردید مربوط میشود جهت تصدی منصب های مدیریتی شخص باید  توانایی ها و مهارت های تخصصی، حرفه ای و اخلاقی وهمچنین تجربه لازم راداشته باشد. فقدان یک نظام منطقی و اصولی باعث میگردد انتخاب مدیران نه برحسب توانمندیی وشایستگی آنها بلکه  براساس اصول غیر منطقی و بعضا رابطه مدار انجام گیرد
وجود بانک های اطلاعاتی مناسب از افرادی که از شرایط بهتر و برتری برای مناصب مختلف ورزشی برخوردارند، باعث می شود تا بسیاری از انتخاب ها و انتصاب ها از خطای کمتری برخوردار باشد. .

البته در حال حاضر شاهد رویکرد بهتری در جهت انتخاب وانتصاب مدیران ورزشی در سطح کشور  هستیم  که امید است این رویکرد همه گیر شود